Mungesa e diskursit konstruktiv politik mbi çështje delikate, si personat me aftësi të kufizuara, integrimi i komuniteteve, barazia gjinore, ndërtimi i qendrave inovative për të rinjtë, rritja e cilësisë në infrastrukturë, rritja e cilësisë së shërbimeve sociale dhe shëndetësore, dhe digjitalizimi i shërbimeve komunale, fatkeqësisht mbeten të pazëshme në Kuvendin Komunal të Podujevës. Shumë prej këshilltarëve komunalë duket se zgjedhin të angazhohen në “kauza” vetëm gjatë fushatave zgjedhore, duke përqendruar përpjekjet e tyre në çështje që sigurojnë vota dhe vëmendje publike. Pas zgjedhjeve, këto tema shpesh lihen në harresë, duke i kthyer këshilltarët në aktorë pasivë. Ky pasivitet e pengon avancimin e politikave që janë të domosdoshme për zhvillimin e qëndrueshëm të shoqërisë dhe përmirësimin e cilësisë së jetës për të gjithë qytetarët.

Mungesa e takimeve me ekspertë të fushave të ndryshme ndikon negativisht në procesin e vendimmarrjes. Këshilltarët komunalë shpesh nuk janë të mirinformuar gjatë votimeve, duke rezultuar në vendime që nuk bazohen në njohuri të mjaftueshme. Kjo mungesë njohurish nga specialistë ka pasoja të drejtpërdrejta në aftësinë e tyre për të adresuar sfidat aktuale dhe për të zhvilluar politika efektive. Konsultimet më të shpeshta me ekspertë janë të rëndësishme për të garantuar që vendimet të merren mbi baza të forta njohurie dhe analiza të thella. Kjo qasje ndihmon në zhvillimin e politikave më efektive dhe në adresimin e sfidave në mënyrë më të qëndrueshme.

Problematikë e vazhdueshme është se Kuvendi nuk e trajton me seriozitet çështjen e fëmijëve me aftësi të kufizuara, të cilët përballen me barriera të shumta në arsim dhe përfshirje sociale. Kjo çështje nuk trajtohet me seriozitet në Kuvendin Komunal të Podujevës. Mungon ngritja e zërit për nevojat e tyre, dhe nuk ka një zë mbështetës që t’i përfaqësojë ata në proceset vendimmarrëse.

Një problem i rëndësishëm është edhe mungesa e mundësive për transport, i cili shpesh është i pamjaftueshëm ose i papërshtatshëm për fëmijët me aftësi të kufizuara. Diskutimet për këtë temë janë të rralla ose inekzistente, duke lënë familjet dhe shkollat të përballen të vetme me sfidat. Pa një qasje të mirëkoordinuar që përfshin takime me profesionistë, organizata dhe prindër, fëmijët me aftësi të kufizuara rrezikojnë të mbeten të margjinalizuar. Kuvendi Komunal duhet të hapë diskutime të rregullta dhe të ndërmarrë hapa konkretë për krijimin e kushteve të barabarta dhe përfshirëse në shkolla dhe komunitet.

Nga ana tjetër, opozita nuk ka ndërtuar një platformë të fuqishme dhe koherente, e cila do të nxirrte në pah gabimet e shumicës dhe do të ofronte alternativa të besueshme për sfidat kyçe si: zhvillimi ekonomik, punësimi i të rinjve, përmirësimi i shërbimeve shëndetësore dhe realizimi i premtimeve të dhëna. Veprimet e saj shpesh kufizohen në politika ad-hoc dhe reagime të menjëhershme, pa një strategji afatgjatë. Kjo qasje nuk arrin të mbajë shumicën përgjegjëse për vendimet e saj, duke mos krijuar presion për përmirësim të qeverisjes.

Në vend që të angazhohet për të zhvilluar projekte konkrete për punësimin e të rinjve dhe hapjen e qendrave të inovacionit, opozita shpesh mjaftohet me reagime sporadike. Kjo mungesë vizioni lë shumë të rinj pa mbështetje dhe mundësi, duke rritur emigracionin dhe papunësinë. Po ashtu, mungon një debat serioz për investimet publike që do të përmirësonin infrastrukturën ekonomike, shëndetësore dhe sociale.

Përballë këtyre sfidave, nevojitet një opozitë që propozon politika zhvillimore dhe nisma për punësimin e të rinjve, përmirësimin e shërbimeve shëndetësore dhe realizimin e premtimeve të dhëna. Vetëm përmes një qasjeje të tillë, opozita mund të kontribuojë në zhvillimin e një debati të shëndetshëm dhe të ndikojë pozitivisht në përmirësimin e qeverisjes.

Nga ana tjetër, opozita nuk ka ndërtuar një platformë të fuqishme dhe koherente, e cila do të nxirrte në pah gabimet e shumicës dhe do të ofronte alternativa të besueshme për sfidat kyçe, si zhvillimi ekonomik, punësimi i të rinjve, përmirësimi i shërbimeve shëndetësore dhe realizimi i premtimeve të dhëna. Veprimet e saj shpesh kufizohen në politika ad-hoc dhe reagime të menjëhershme, pa një strategji afatgjatë. Kjo qasje nuk arrin të mbajë shumicën përgjegjëse për vendimet e saj, duke mos krijuar presion për përmirësim të qeverisjes.

Në vend që të angazhohet për të zhvilluar projekte konkrete për punësimin e të rinjve dhe hapjen e qendrave të inovacionit, opozita shpesh mjaftohet me reagime sporadike. Kjo mungesë vizioni lë shumë të rinj pa mbështetje dhe mundësi, duke rritur emigracionin dhe papunësinë. Po ashtu, mungon një debat serioz për investimet publike që do të përmirësonin infrastrukturën ekonomike, shëndetësore dhe sociale.

Përballë këtyre sfidave, nevojitet një opozitë që propozon politika zhvillimore dhe nisma për punësimin e të rinjve, përmirësimin e shërbimeve shëndetësore dhe realizimin e premtimeve të dhëna, pa u kthyer në folklor. Vetëm përmes një qasjeje të tillë opozita mund të kontribuojë në zhvillimin e një debati të shëndetshëm dhe të ndikojë pozitivisht në përmirësimin e qeverisjes. Sfida të tjera me të cilat përballen asamblistët përfshijnë mungesën e hapësirave të punës adekuate, siç janë zyrat, dhe nevojën për të pasur një punë të dytë për shkak të kompensimit të ulët. Për më tepër, një nga sfidat më të mëdha është justifikimi i mandatit të tyre përballë votuesve, duke u përballur me mungesë të rezultateve konkrete.

Mungesa e nismave brenda partive dhe pasiviteti në adresimin e gabimeve nga këshilltarët komunalë paraqesin një sfidë të rëndësishme për qeverisjen lokale. Shpesh, këshilltarët nuk janë
të gatshëm të kritikojnë vendimet e shumicës, duke lejuar vendimet të cilat nuk janë në dobi të qytetarëve të vazhdojnë pa u adresuar. Kjo heshtje krijon një atmosferë ku debati konstruktiv dhe përmirësimi i politikave janë të pamundura.

Këshilltarët shpesh fokusohen në interesa politike personale ose partiake, duke shmangur diskutimin mbi politikat që mund të dëmtojnë komunitetin. Kjo qasje e ngushtë jo vetëm që kufizon nismat për përmirësimin e shërbimeve publike, por gjithashtu pengon avancimin e projekteve që do të përmirësonin jetesën e qytetarëve.

Është thelbësore që këshilltarët komunalë të promovojnë një kulturë të hapur diskutimi, ku kritika dhe propozimet për përmirësim janë të mirëpritura. Vetëm përmes angazhimit të tillë, ata mund të kontribuojnë në zhvillimin e një qeverisjeje më transparente dhe efikase, që reflekton nevojat dhe shqetësimet e qytetarëve.

Në përfundim, për të përmirësuar funksionimin e Kuvendit Komunal të Podujevës, nevojitet një ndryshim rrënjësor në qasjen e këshilltarëve. Ata duhet të zhvillojnë kauza të qëndrueshme, të angazhohen me komunitetet dhe profesionistët, dhe të krijojnë një kulturë të konsultimit publik. Vetëm përmes përkushtimit të sinqertë dhe veprimeve konkrete do të mund të rikthehet besimi i qytetarëve në këtë institucion të rëndësishëm.